Τον περασμένο Μάη (2010) λίγο τυχαία, λίγο επίτηδες βρέθηκα στο
μετόχι της Μονής Χρυσοπηγής στο Βαρύπετρο Χανίων την Αγία Κυριακή. Δεν
θα μιλήσω τόσο για το ίδιο το μοναστήρι, παρόλο που η αναστήλωσή του
είναι κατά τη γνώμη μου τέλεια, όσο για τον περιβάλλοντα χώρο, το μικρό
φαράγγι, τα μονοπάτια που οδηγούν στις σπηλιές πολλές από τις οποίες
έχουν διαμορφωθεί σε όμορφα, γραφικά παρεκκλήσια, το δάσος, τις
πικροδάφνες. Μέρος που συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους αγαπούν τη φύση και
το λίγο περπάτημα. Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις είναι όντως
....ανθρώπινες. Αντί για λόγια όμως, ας μιλήσουν οι εικόνες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου